مفرد مذکرغایب

ابیاتی از شعر شگرف و بی نظیر مرحوم آیت‌الله محمدحسین غروی اصفهانی، مشهور به «کمپانی» است که به تعبیر رهبر حکیم انقلاب، نمونه شعر الگو و فاخر فاطمی است و لازم است تا شعرا، این شعر را به عنوان سند و معیار برای سرودن شعر فاطمی قرار دهند؛ چراکه به تعبیر مقام معظم رهبری، خود آیت الله غروی متخلّص به «مُفتقر»، خودش سند است:

ناطقه مرا مگر، روح قُدُس کند مدد
تا که ثنای حضرت، سیده ی نسا کند

مطلع نور ایزدی، مبدأ فیض سرمدی
جلوه او حکایت از، خاتم انبیا کند

بسمله ی صحیفه ی، فضل و کمال و معرفت
بلکه گَهی تجلّی از، نقطه ی تحت «با» کند

دائره شهود را، نقطه ی مُلتقی بُوَد
بلکه سِزَد که دعویِ، لَو کُشِفَ الغِطا کند

حامل سرّ مستمرّ، حافظ غیب مستترّ
دانش او احاطه بر، دانشِ ما سِوا کند

بضعه ی سید بشر، امّ ائمّه غُرَر
کیست جز او که همسری، با شَهِ لا فتی کند؟

وحی نبوتش نَسَب، جود و فتوتش حَسَب
قصه ای از مروتش، سوره «هل أتی» کند

در جبروت، حُکمران؛ در ملکوت، قهرمان
در نَشَئاتِ کُن فکان، حُکم «بِما تَشاء» کند

قبله خلق، روی او؛ کعبه عشق، کوی او
چشم امید، سوی او؛ تا به که اعتنا کند

مُفتقرا! متاب رو؛ از درِ او به هیچ سو
زانکه مس وجود را، فضّه ی او طلا کند